Dlaczego potrzebujemy różnorodności w nauce języka?
W XX wieku, jeden przegość Binet wymyślił coś takiego jak testy IQ. Miały one pomóc w ocenianiu naszych umysłowych potencjałów. Brzmi super, ale coś poszło nie tak. W życiu każdego z nas przychodzi taki moment, kiedy zaczynamy się zastanawiać i mamrotać:
Czy moja wiedza na temat wszystkiego jest wystarczająca?
Czy obejrzałam za mało znaczących filmów?
Czy umiem podzielić świat na lata, epoki, wydarzenia, nazwiska?
Czy znam język obcy wystarczająco dobrze, żeby odezwać się akurat w tym kontekście?
Po pierwsze, te wszystkie pytania biorą się z nieżyczliwie zastosowanych aparatów mowy przez nieżyczliwych ludzi:
Jak mogłaś nie wiedzieć, że w roku 1322 urodził się Jan III Wielki Komnen, cesarz Trapezuntu?!
Serio nie wiesz kim jest Greedo?!
Yyy, to nie wiedziałeś, że w Stanach nie było średniowiecza?
Weź poćwicz wymowę, gramatykę i w ogóle urodź się na nowo in Landen, bo tak to się nie dogadasz.
A do tego wszystkiego that bycz fejs:
Idzie odsiecz
Miejcie to w swoich ignoranckich nochalach. Bo widzicie, może i chcielibyście się wielu rzeczy dowiedzieć, ale gdyby tylko ktoś zastosował metodę dzieciaka:
Nie widziałeś? Stary, już włączam youtube i ci mówię.
Dzieciaki wiedzą czym jest prawdziwa różnorodność, nie postrzegają siebie wzajemnie jako głupich czy mniej głupich – tylko różnych.
Takie dziecinne multimodalne podejście w psychologii nauczania (Teoria Inteligencji Wielorakich) przyjął Howard Gardner w roku 1983. Przegość, psycholog kognitywny, wiedział, że z biegiem lat rodzice, system szkolny, nauczyciele czy polityka kraju zabierają nam tę wielobarwną zdolność patrzenia i później – trywialnie as it is – pozostajemy z otwartą buzią i skrętem kiszek kiedy na poziomie B1 boimy się zamówić drinka po angielsku w obcym kraju. W
zaczyna się w dzieciństwie, dlatego drodzy glottodydaktycy, pamiętajcie:
Oczekiwać, że wszystkie dzieci w tym samym wieku będą uczyć się w ten sam sposób to jak oczekiwać, że wszystkie dzieci w tym samym wieku będą nosić ubrania w tym samym rozmiarze.
Madeline Hunter
A teraz chodźcie, zapraszam do udziału w teleturnieju Jeden z Dziesięciu.
Przedstawię wam pojęcie Inteligencji Wielorakich, które niesłychanie może wpłynąć nie tylko na prowadzenie zajęć językowych, na uczenie się jako takie, ale też na postrzeganie innych.
Prawie wszędzie spotkacie się z 8 typami inteligencji proponowanymi przez Howarda Gardnera (amerykański psycholog, przegość), które możecie zbadać np. tutaj.
Jat pokażę wam o dwie więcej z uwagi na połączenie sił Howarda, Jeanette Littlemore (koniecznie: Humanizing Language Teaching, przebabka) i Danah Zohar (przebabka, koniecznie: The Quantum Self), którzy wspólnie wypracowali:
10 rodzajów inteligencji
Do każdej z nich łapcie cechy charakterystyczne i kilka przykładów aktywności, które mogą sprzyjać nauce języków wśród każdej z nich:
1. Językowa
CECHY: sprawne przyswajanie języków, łatwość w rozumieniu języka mówionego i pisanego, a także wysokie umiejętnośći mówienia i pisania, myślenie abstrakcyjne, nastawienie na rozwiązywanie problemów
NA LEKCJI: dyskusje, debaty, czytanie, storytelling, różnorodne karty pracy, gry słowotwórcze, przygotowywanie prezentacji i raportów, tworzenie abstraktów i streszczeń, słuchanie wykładów
2. Logiczno-matematyczna
CECHY: szybkie rozwiązywanie algorytmów i zagadek, logiczne myślenie, biegłość w działaniach matematycznych
NA LEKCJI: zagadki logiczne, prezentacje sekwencyjno-logiczne, aktywności typu guided discovery (jak tutaj), uzupełnianie luk w tekście, analiza danych i przedstawianie wniosków, tworzenie porównań i analiza kontrastów
3. Przestrzenna
CECHY: wysoka świadomość swojego otoczenia, zwracanie uwagi na kolory i kształty, chęć wizualizacji, sympatia do geometrii, szybkie zapamiętywanie obrazów i miejsc, dobra orientacja w terenie, sprawne czytanie map
NA LEKCJI: pomoce wizualne, grafiki, ilustracje, obrazki, mapy myśli, ilustrowanie myśli i koncepcji, czytanie i rysowanie map, interpretacja kierunków, malowanie, oglądanie klipów i filmów, tworzenie prezentacji multimedialnych
4. Cielesno-kinestetyczna
CECHY: nauka przez dotyk, ruch i eksperymenty, sympatia do sportu, tańca i wysiłku fizycznego, chęć występów przed publicznością, dobra koordynacja ruchowa, wysoki poziom aktywności,
NA LEKCJI: tańce, metody relaksacyjne, rzemieślnictwo, fiszki, przyrządy sensoryczne, zadania aktywujące zmysły, odgrywanie roli, teatrzyk, gry zmuszające do współpracy i zdrowej rywalizacji
5. Muzyczna
CECHY: łatwość rozpoznawania dźwięków, sympatia do muzyki, częste wybijanie rytmu, sprawność uczenia się melodii i piosenek, chęć naśladowania dźwięków, głosów i inonacji
NA LEKCJI: śpiewanie, nauka przez wystukiwanie rytmu, muzyka relaksacyjna puszczona w tle podczas nauki, kompozycja muzyki, rozpoznawanie i nazywanie dźwięków, tłumaczenie piosenek i tworzenie własnych
Bach by się nie powstydził!
6. Interpersonalna
CECHY: skłonności ekstrawertyczne, łatwość nawiązywania kontaktów, otwartość, empatia, nastawienie na współpracę, stała chęć socjalizacji, rozwój poprzez interakcje społeczne
NA LEKCJI: praca w grupach i parach, burza mózgów, uczniowie w roli nauczyciela, tworzenie i przeprowadzanie ankiet, gry planszowe, tablica interaktywna, rozwiązywanie problemów w grupie, symulacje, grupowe projekty: pisanie i mówienie
7. Intrapersonalna
CECHY: skłonności introwertyczne, biegłość w opisywaniu własnych uczuć i potrzeb, skupianie się na motywacji wewnętrznej, stała introspekcja, częste analizowanie i poszukiwanie zrozumienia, poleganie na intuicji i refleksji
NA LEKCJI: nauka niezależna, instrukcje kierowane do indywidualnych uczniów, zadanie na monitorowanie własnych umiejętności, pisanie eseju, aktywności online, pisanie dziennika, sprecyzowanie swoich celów, opiniotwórcze zadania skłaniające do refleksji
8. Przyrodniczo-naturalistyczna
CECHY: wrażliwość i nieustanne docenianie przyrody, konieczność przebywania na świeżym powietrzu, koncentracja na otoczeniu naturalnym, chęć uprawy roślin, szczególna sympatia do zwierząt (łatwość szkolenia i rozumienia)
NA LEKCJI: zadania polegające na klasyfikacji i kategoryzowaniu, wycieczki krajobrazowe, krótkie wyjścia, tworzenie albumów, planerów roślinnych, nauka przez kontakt ze wszystkim, co żyje
9. Spirytualno-duchowa
CECHY: wysoka samoświadomość, spontaniczność, sympatia do pojęcia wizji i wartości, holistyczne podejść do nauki, niezależność, szczególne poczucie powołania i oddania się czemuś
NA LEKCJI: tworzenie wizualizacji, storytelling, opieranie lekcji na pytaniach dlaczego? i co jeśli?, poszukiwanie kontrastów i refleksji, debaty, tematy związane z oddaniem się służbie, wierze itp.
10. Metaforyczna
CECHY: stała chęć poszukiwania i tworzenia metafor, ukierunkowanie na relacje, szukanie związku między różnorodnymi zjawiskami, wysoki poziom zdolności produktywnych (mówienie i pisanie), myślenie abstrakcyjne, poetyczne skłonności
NA LEKCJI: używanie metafor (prostych i złożonych) do dyskusji i debat, zagadki słowne, aktywności sprzyjające myślenie na głos
I jak, będzie z was Zuckerberg czy Rodowicz?
Koncepcja Inteligencji Wielorakich spotkała się z krytyką w świecie nauki ze względu na jej subiektywność, ale czy właśnie nie o to chodzi w nauce… aby ją humanizować?
Ludziczki, sprawdzajcie jak lubicie się uczyć i badajcie jak najlepiej uczą się wasi uczniowie. Miksujcie wszystkie te propozycje, twórzcie nowe i pamiętajcie, że nie jesteśmy kroplami wody.
Čusanky, M.